새벽깃발 ရောင်နီသန်းလာ​သော အလံ
-광주에서 부른 노래를 미얀마에서도 함께 부르다

ဂွမ်းဂျူမှာ ဆိုခဲ့​သော သီချင်းကို မြန်မာမှာလည်း အတူ သီဆိုမယ်။

길은 멀고 험해도

လျှောက်ရမယ့်လမ်းခရီးက ဝေးလံ​ခေါင်ပါး မှောင်မိုက်​နေမယ့်

가야 할 나라가 있습니다

အ​ရောက်သွားရမယ့် နိုင်ငံတခုရှိတယ်

사람이 진정 사람답게 살 수 있는

လူသားဆန်စွာ နေထိုင်​နေတဲ့ လူမျိုး​တွေ

새벽빛 넘치는 나라

နေ​ရောင်ခြည်​တွေ ဖြာကျလင်းလက်​နေတဲ့ နိုင်ငံ

우리들 밥과 사랑과 희망도

ငါတို့မှာ ထမင်း​တွေ အချစ်​တွေ မျှော်လင့်ချက်​တွေ

온몸으로 하나 되어 가야만 합니다

ခွဲလို့မရ​အောင် တသားထဲဖြစ်​နေပြီး အတူ အ​ရောက်သွားကိုသွားရမယ်။

우리 비록 가진 것 없다 해도

ငါတို့မှာ ပိုင်ဆိုင်တာ တစိုးတစိမျှမရှိရင်​​တောင်မှလည်း

우리 모두 꿈꾸는 자의 뜨거운 얼굴로

ငါတို့အတူ မက်ခဲ့တဲ့အိမ်မက်​တွေရဲ့ မျှော်လင့်ချက်မျက်နှာ​တွေနဲ့

지친 마음에 마음을 걸고 노래 부르며

ပင်ပန်း​​မောဟိုက်နေတဲ့ စိတ်​တွေနဲ့ တက်ကြွစွာ သီချင်း​တွေ သီဆိုရင်း

어둠을 가르는 새벽깃발이 되어

အ​မှောင်​တွေကို ဖြတ်ကာ ရောင်ခြည်အလံလွှင့်ထူပြီး 가야만 합니다

သွားရမယ်

바윗덩이에 깔리면 그리움이라도

ကျောက်တုံးတွေ​ပေါ် ခင်းထားတဲ့လွမ်းဆွတ်မှု​တွေ ဆိုရင်​တောင်

그리움이라도 가야만 합니다.

ထိုလွမ်းဆွတ်မှု​တွေကို ထွေးပိုက်ရင်း အ​ရောက်သွားရမယ်။